مرحله 1: حرکات اصلی لب

1. شکل لب را درک کنید: با اشکال و حرکات مختلف لب در گفتار آشنا شوید. این به شما کمک می کند صداها را بدون باز کردن دهان تقلید کنید.
2. به سخنرانان بومی توجه کنید: ویدیوها را تماشا کنید یا با افراد بومی صحبت کنید که به طور طبیعی از حداقل حرکت لب هنگام صحبت کردن استفاده می‌کنند. به وضعیت لب های آنها توجه کنید و سعی کنید از آنها تقلید کنید.

مرحله 2: تمرکز بر روی بیان

3. قرار دادن زبان: روی قرار دادن صحیح زبان خود تمرکز کنید تا صداهای مختلف را بدون باز کردن دهان تولید کنید.
4. صداهای مصوت را تمرین کنید: با تمرین صداهای مصوتی که به حداقل حرکت دهان نیاز دارند، مانند “اوه” یا “او” شروع کنید.
5. صداهای همخوان: به تمرین صداهای همخوانی بروید که بدون حرکت دهان قابل مشاهده هستند، مانند “m” یا “n.”

مرحله 3: از ارتباطات غیرکلامی استفاده کنید

6. حالات چهره: با استفاده از حالات چهره، تماس چشمی و حرکات برای انتقال پیام، مهارت های ارتباطی غیرکلامی خود را تقویت کنید.
7. زبان بدن: به زبان بدن خود توجه کنید و از آن به طور موثر برای برقراری ارتباط با افکار و احساسات خود استفاده کنید.

مرحله 4: زبان اشاره را یاد بگیرید

8. زبان اشاره آمریکایی (ASL): یادگیری ASL یا هر زبان اشاره دیگری را در نظر بگیرید که به شما امکان می دهد با استفاده از حرکات دست به جای کلمات گفتاری ارتباط برقرار کنید.

مرحله 5: مهارت های گوش دادن را توسعه دهید

9. گوش دادن فعال: با توجه به نشانه‌های غیرکلامی، لحن صدا و زمینه گوینده، بر تبدیل شدن به یک شنونده فعال تمرکز کنید.
10. همدلی: برای درک احساسات و مقاصد دیگران حتی بدون ارتباط کلامی، همدلی ایجاد کنید.

مرحله ۶: از ارتباطات نوشتاری استفاده کنید

11. 11. نوشتن: مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود بخشید تا افکار و ایده‌های خود را بدون صحبت کردن به‌طور مؤثر انتقال دهید.

11. پیامک یا پیام رسانی: از پلتفرم های پیامک یا پیام رسانی برای برقراری ارتباط در مواقعی که امکان یا مناسب برای صحبت کردن وجود ندارد، استفاده کنید.

مرحله ۷: سکوت آگاهانه را تمرین کنید

13. ذهن آگاهی: ذهن آگاهی را تمرین کنید تا از قدرت سکوت قدردانی کنید و یاد بگیرید که با آن راحت باشید.
14. سخنرانی انتخابی: مراقب باشید که چه زمانی صحبت کردن ضروری است و چه زمانی بهتر است سکوت کنید.

در اینجا چند نکته اضافی برای صحبت با دهان بسته وجود دارد:

15. تکنیک های زمزمه را که حرکت دهان را به حداقل می رساند، آزمایش کنید.
16. از دیافراگم خود برای پخش صدای خود بدون باز کردن کامل دهان خود استفاده کنید.
17. در حالی که دندان های خود را کنار هم نگه داشته اید و لب ها را به آرامی لمس کرده اید، صحبت کنید.
18. از زمزمه یا صداهای زمزمه مانند برای برقراری ارتباط بدون باز کردن دهان خود استفاده کنید.
19. با نحوه تلفظ کلمات فقط با استفاده از صداهای بینی آشنا شوید.
20. از علائم یا حرکات دست برای بهبود ارتباطات خود استفاده کنید.
21. برای مشاهده و بهبود حرکات لب خود صحبت کردن در مقابل آینه را تمرین کنید.
22. در کلاس‌های آموزش صدا شرکت کنید یا برای راهنمایی با یک گفتاردرمانگر کار کنید.
23. صحبت کردن خود را ضبط کنید و زمینه هایی را که می‌توانید در آنها پیشرفت کنید تجزیه و تحلیل کنید.
24. با شریکی که اهداف شما را درک می کند، در تمرینات نقش آفرینی شرکت کنید.
25. با خود صبور باشید زیرا یادگیری این مهارت ممکن است به زمان و تمرین نیاز داشته باشد.

به یاد داشته باشید، صحبت کردن با دهان بسته ممکن است در شرایط خاص محدودیت هایی داشته باشد، بنابراین ضروری است که سبک ارتباطی خود را بر اساس زمینه و نیازهای اطرافیان خود تطبیق دهید.